“Ardahan’ın Sessizliğinde Toplum Bilinci”
Bilinç… Ardahan’ın soğuk sabahlarında, ince bir sis gibi yükselir. Doğup büyüdüğüm kadim topraklarda, ayazın bile insanın içine işleyen bir sesi vardır. Sokaklar sessizdir ama bir o kadar derindir; her taş duvar, her eski ev bir hikâye fısıldar. Toplum bilinci, belki de o hikâyelerin ardında saklıdır: küçük bir selamda, göz ucuyla gülümsediğimiz bir komşuda, ekmeğini bölüşen bir annenin ellerinde.
Çocukluğum Kalecik Kalesi’nin taşlarına tırmanarak, orada oynadığım oyunlarda saklı. Ardahan Kalesi’nden ufka bakarken rüzgârın getirdiği sessizlik kadar anlamlı bir huzur vardır. Yaylacık ormanlarının serin koynunda koştum bir zamanlar, kuşların kanadına eşlik eder gibi. Gölebert ormanlarının kuytularında nefeslenirken, Posof’un tüm güzelliklerini, çiçek kokulu yamaçlarını hayal ederim. Ve Kura Nehri… Akıp giden sularında sadece su değil, yüreğimizin özlemi, sabrı, sükûneti de akar.
Gurbettekiler bilir: Ardahan, özlemi diri tutan bir masaldır. İstanbul’un kalabalığında, Ankara’nın telaşında bile, Ardahan Kalesi’nden bakarken gördüğümüz o sonsuz maviliği, Çıldır Gölü’nün kışın buz tutan yüzünü özleriz. Posof’un yemyeşil ormanları, dereleri, çayları… Hepsi bir fincan çayın dumanında bile gözlerimizde canlanır.
Ama toplum bilinci dediğimiz şey, yalnızca süslü laflarla anlatılmaz. Ne kadar çok slogan, o kadar az öz. Asıl mesele, Ardahan’ın taş evlerinde pişen ekmeğin kokusunda; pazar yerinde karşılaştığınız yaşlı bir kadının, “Buyur” diyen sıcak sesindedir. O ses, gurbette bile kulağımızdan silinmez.
Tomris Uyar’ın dediği gibi: “Aynı şehri paylaşmanın tesellisi vardır.” Ardahan’da bu teselli, taş gibi sağlam ama Çıldır Gölü’nün yüzü kadar durudur. Gurbetteyken bile, ardımızda bıraktığımız Kalecik Kalesi’nin taşlarına, Yaylacık ormanlarının kuytularına, Posof’un ılık rüzgârlarına, Kura’nın sabırlı akışına bakar gibi bakarız birbirimize. Çünkü biliriz ki, o toprakların sessizliğinde bile bizi birbirimize bağlayan incecik bir yol var.
Korkmadan, çekinmeden… Birbirimize bakmayı seçtiğimizde, Ardahan’ın soğuk sabahlarına bile sıcacık bir nefes bırakırız. Ve bu bilinç, gurbette bile içimizi ısıtan, bizi biz yapan en derin sığınaktır.
Mujgande@gmail.com
Yorumlar
Kalan Karakter: