Bir Bayrak Gibi Örtündüler Toprağa: 12 Şehidimize Ağıt
Sessizlik en çok o zaman büyür: Bir annenin haykıramadığı acının içinde, bir evin kapısına gelen asker postalıyla sarsılan sessizlikte. Bu kez 12 ocağa birden ateş düştü. Bir kez daha yandık. Ve bir kez daha göz göre göre…
Bir ülkenin kalbi, sınırda atan çocuklarının canıyla sınanıyorsa, orada artık sadece terörle değil, vicdanla da savaş vardır. Metan gazı dediler, ihmal dediler, kaza dediler. Ama biz biliyoruz: Bir anne için çocuğu tabutla gelmişse, nedenin hiçbir önemi kalmaz. Evladın gidişiyle başlar asıl ölüm.
Bugün bu satırları yazarken elim titriyor. Çünkü sadece 12 genç değil, bu ülkenin 12 umudu, 12 hayali, 12 yarını gömüldü toprağa. Ve yine suskunuz. Sadece bayraklar yarıya iniyor, ekranlarda klasik başsağlığı mesajları geçiyor. Oysa 12 ayrı şehir, 12 ayrı aile, bir daha aynı sabaha uyanamayacak.
Sahi, ne zaman öğreneceğiz? Ne zaman "önce insan" diyeceğiz? Neden bir kerecik bile olsa güvenliğin, liyakatin, denetimin hakkını vereceğiz? Neden bu çocuklar sadece bir rakam, bir haber bandı, bir devlet töreni olmaktan kurtulamayacak?
Metan gazı… Kapalı bir alanda görev yapan Mehmetçikler için neden yeterli önlem alınmadı? Bunlar sorulmadan, yanıtlanmadan, hiçbir "rahmet" teselli vermez bize. Çünkü biz artık sadece acıyı değil, aynı acının tekrarını yaşıyoruz.
Yine bayraklara sarıldılar. Yine gözyaşları arasında selam durdular. Ve yine birileri onları 'şehitlik'le teselli etti. Oysa onlar yaşamak istiyordu. Evlenmek, çocuk sahibi olmak, babalarına destek olmak, hayat kurmak istiyorlardı. Onlar bu ülke için, bizim için, belki de sadece görev saydıkları için oradaydılar.
Ve şimdi bir sessizlik… Ama bu sessizlik bir çığlık. İçinde öfke, acı, isyan ve tükenmişlik var. O yüzden sesleniyorum buradan:
Artık bu coğrafyada evlatlarımız toprağa düşmeden, önce tedbir alın. Artık görev yerleri mezara dönmesin. Artık şehitlik kutsal bir kaçış noktası değil, engellenmiş bir kader olmasın!
Bugün, 12 tabutta 12 kere gömdük kendimizi. Ve her defasında bir parçamız daha öldü.
12 yiğidimize rahmet, ailelerine sabır, hepimize akıl ve vicdan diliyorum.
Yorumlar
Kalan Karakter: