Kar yağardı Göle'ye biz çocuktuk.
Hayallerimiz, umutlarımız vardı bizim. Azla yetinmeyi bilir, paylaşmayı sever en küçük şeyle mutlu olmayı başarırdık.
Kar yağardı Göle'ye biz çocuktuk.
Sabah ekmek kokularıyla uyanır, pencereden kar tanelerini seyrederken okula gitmek için hazırlanır, kapanan bahçe yolunun açılmasını beklerken sadece kar küreklerinin sesini duyardık. Karları yararak yürürken mutluyduk. Karların üstüne uzanır mutlaka adımızı yazardık .Yağan kar tanelerini izler en büyük kar tanesini yakalamak için uğraşırdık. Gök yüzünden süzülerek gelen her tane yere yaklaştıkça diğerleriyle birleşir yerde büyük bir kar örtüsü oluşurdu. Biz yeni kar tanelerine ulaşmak için bıkmadan koşardık.
Kar yağardı Göle'ye biz çocuktuk.
Kartopu oynardık. En büyük kardan adamı yapmak için uğraşır atkılarımızı kardan adama takar gözlerini düğmelerini kömürle tamamlamak için yarışırdık.
Kar yağardı Göle'ye biz çocuktuk.
Akşam olunca evlere çekilir ay ışığı altında buz tutan karda son kez kaymak için gizlice evden çıkar terliklerle, leğenlerle, tahta parçalarıyla ellerimiz donana kadar bahçe içinde oynamaktan alamazdık kendimizi
Kar yağardı Göle'ye biz çocuktuk.
Uzun kış gecelerinde en büyük zevkimiz radyo dinlemekti.
Arkası yarınları heyecanla bekler hiç bitmesini istemeden dikkatlice dinlerdik. Bitince uyku saatimiz gelir yün yataklarımıza, kaz tüyü yastılarımıza gömülerek bu kez nenemin anlatacağı hikayeleri dinlemek için sessizce beklerdik. Bu hikayelerin içinde kaybolur aklımızın bir yanı radyodaki arkası yarında kalırken bir yanı nenemin anlattığı uzuuuun hikayenin sonunu merak etmekle geçerdi. Bu uzun hikayeler bir -iki gecede bitmez devamını ertesi gün dinlemek zorunda kalırdık. Çünkü bütün günün mutlu yordunluğu ile hayallerimizin içinde yoğrulurken uyumuş olurduk.
Kar yağardı Göle'ye biz çocuktuk.
Sevdalarımız, umutlarımız, hayallerimiz vardı bizim. Gurbeti, ayrılığı, mutsuzluğu bilmiyorduk. Mutluyduk....
Hala kar yağıyor Göle'ye,
Biz büyüdük, biz gurbeti yaşadık, acıları, ayrılıkları ölümleri tatdık.
Umutlarımızı, sevdalarımızı, özlemlerimizi, sevgilerimizi, Göle'de bıraktık. Her kar yağışında hala hepimiz için bir kar tanesi daha düşmekte toprağa. taki bahar gelip karlar erimeye başladığında her birimizin umudu sevdası bir kar çiçeğinin yaprağında parlayana kadar.
Sevgiyle kalın....
EBRU OĞUZHAN
