DEĞERLİ BİR DOSTU KAYBETMENİN ÜZÜNTÜSÜ …

Herkesin renkli geçen yaşamında görüldüğü kadarıyla üzüntülü günler daha fazla oluyor. Neşeli günlerin azınlıkta olmasına rağmen çabuk unutulurken, üzüntülü günler ise ömür boyu devam ediyor.

Birçok değerli dostlarımın yanı sıra, Kemal Karakaya abimin vefat etmesinden derin üzüntü duydum. Rahmetli ile candan bir samimiyetim vardı. 5 yıl önce matbaada güzel bir sohbetimiz oldu. O arada oğlu Özkan'a dedi ki, "Bu Kasım kardeşim iyi adamdır. Onun kıymetini bil" önerisinde bulundu. Bundan sonra hastalandı ve Kars'ta tedavi olmaya başladı. Kendisini ziyarete gittim. Durumu pekiyi değildi. Çok üzüldüm. Buna rağmen "Kemal abi iyi olacaksın, Göle'ye gelecem, ormana gideriz" dedim. Kendisine moral verdim. Kemal abi iyileşti, ormana gitmek nasip olmadı, ancak değişik zamanlarda kendisini ağırladım. Benimle bir araya gelince morali yükseliyor ve neşeleniyordu. Netice de son gününde yanında olmadım ve cenazesine katılamıyorum. Çünkü 10 gündür Ardahan'dan ayrıldım.

Gazeteciye pek "İyi adam" diyen olmaz. O bana iyi diyenler arasında müstesna bir yer alan Kemal abimin ruhu şad olsun, Allah rahmet etsin, mekanı cennet olsun. Bütün Karakaya ailesine baş salığı dilerken, büyük acılarına şahsım ve gazetemiz mensupları adına ortaklık ederiz.

GAZETECİ KASIM TIRPANCI