1993 Batman merkeze bağlı Kozluk ilçesinde dünyaya gelen Karataş, şiire olan tutkusunu ve şiire nasıl başladığını Ardahan Haber Merkezi çalışanlarıyla paylaştı
Şiir; aşkın kafiyesine sığınmış gözyaşıdır diyen Karataş: “Bir çobanın kavalından yükselen bir sevdadır. Ben gerçek şiiri, öğretmenimin sınıfta okuduğu Necip Fazıl Kısakürek şiirlerinde gördüm. Ve o şiirlerden etkilenerek 2007’de şiir yazma yeteneğimi keşfettim. Yüreğime nakşedilen şiir sevdası günden güne bir çığ gibi büyüdü ve bu sevdaya platonik aşklar da eklenince şiir vazgeçilmezim oldu” dedi.
Büyük bir azim ve titizlikle şiir üzerinde durup, bunun için birçok çalışmalarda bulunduğunu açıklayan Aziz Karataş, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Okuduğum sayısız kitap ve duygu denizi beni buralara kadar getirdi. Aşk, ayrılık, ölüm temalarına değinerek kendime has üslubumla ve güzel söylemlerimle kısa zamanda büyük beğeni topladım. Çeşitli yerel gazetelerde şiirlerim yayınlandı. Şiirlerimde birçok duygu yoğunluğu aynı anda nefes almaktadır. Okuyucularımın kaybedilmiş sevdalarına bir resim çizer, derin yaralarına şiirin merheminden sürerim. Şiir sabır nehridir. Her insanın hatta her ülkenin şiire ihtiyacı var, özelikle bizim ülkemizin; çünkü insanların öfkesi, kibri ve büyük kavgası ancak şiirin nehrinde dinginleşir. Benim en büyük hedefim ve hayalim her insanın yüreğine şiirin doyulmaz tadını ve altın kafiyelerini aşılamaktır.”
ŞAİR AZİZ KARATAŞ'IN KİTABINDA BİR KESİT
Bu Defa O Gitti
Her zamanki gibi,
Mavi yazması başında.
Dertli en içten;
Birazda hüzün dolu,
Gözlerindeki iki damla yaşı...
Ellerinde bir bavul,
Biraz acı tebessümler,
Biraz kırık hayaller,
Birazda,
Soluk ağlamaklı sevdasıyla,
Yıkık dökük düşlerin,
Karanlık sokağında yürüyor,
Adım adım yokluklara.
Bu defa o gitti,
Her nefesi beraberinde bırakarak,
Son kez baka kaldım ardından.
İliklerimden aşağı buzlandım,
Veda ateşleri içinde.
Kökünü saldı gene hasret,
Kanayan ruhuma.
Bu defa o gitti,
Ve ben,
Sadece baka kaldım ardından,
Yüreğime sıkıca düğümlenmiş.
Sevdası kaldı…